Η Ελλάδα παίρνει το τιμόνι του ευρώ–Γιατί μας αφορά η εκλογή Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup

Δέκα χρόνια πριν, η Ελλάδα έμπαινε στις αίθουσες του Eurogroup σαν κατηγορούμενη. Από χθες όμως, μπαίνει ως προεδρεύουσα με τον Κυριάκο Πιερρακάκη.  Αυτό δεν είναι «κύκλος που έκλεισε». Είναι η πιο θεαματική ανατροπή ρόλου στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Και η Ευρώπη το ξέρει πολύ καλά. Η Ευρωζώνη δεν χαρίζει καρέκλες.

Εμπιστεύεται χώρες που απέδειξαν ότι μπορούν να γυρίσουν από τον γκρεμό. Η Ελλάδα απέδειξε ακριβώς αυτό: το χρέος πέφτει, τα πλεονάσματα επιστρέφουν, η χώρα είναι πια case study επιτυχίας. Γι’ αυτό και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ,  ο άνθρωπος που πριν δέκα χρόνια μας κοιτούσε με μισό μάτι,  μίλησε για «πραγματική αναγνώριση της επιτυχίας της Ελλάδας να γυρίσει σελίδα».

Για πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, το να ανέβει Έλληνας στο τιμόνι του Eurogroup δεν είναι ρίσκο. Είναι συμβολική επιβράβευση μιας χώρας που πλήρωσε, μεταρρυθμίστηκε και στάθηκε ξανά όρθια.

Οι γέφυρες με Ανατολική Ευρώπη – εκεί κρίθηκε το παιχνίδι

Η πιο «σκληρή» ομάδα χωρών, οι Βαλτικές και η Ανατολική Ευρώπη, έχουν ανοικτούς λογαριασμούς με το Βέλγιο για το μπλοκάρισμα της χρηματοδότησης προς την Ουκρανία. Ο Βαν Πετέγκεμ πλήρωσε το κόστος αυτής της δυσαρέσκειας, κι έτσι η ελληνική υποψηφιότητα έγινε το ασφαλές κανάλι έκφρασης της αντίδρασης.

Ο Πιερρακάκης δεν κουβαλά γεωπολιτικές «υπογραφές». Δεν απειλεί κανέναν. Και σε μια Ευρώπη γεμάτη εντάσεις, αυτό είναι πλεονέκτημα πρώτης γραμμής ειδικά όταν προέρχεται από μια χώρα όπου η κυβέρνηση έπειτα από 7 χρόνια στην εξουσία δείχνει αξιοπρόσεκτη σταθερότητα παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό .

Ο ψηφιακός παράγοντας – αυτός που αλλάζει την ατζέντα

Tο Eurogroup δεν μπορεί να μείνει κολλημένο σε λογιστικά φύλλα και κανόνες. Πρέπει να μπει στη συζήτηση για την τεχνητή νοημοσύνη, τα crypto, τη φορολόγηση των ψηφιακών κολοσσών, την τεχνολογική ανταγωνιστικότητα.

Εδώ ο Πιερρακάκης είναι ο μόνος με πραγματικό ενεργητικό. Διεθνώς αναγνωρισμένο έργο στο ψηφιακό κράτος, μεταρρυθμίσεις που έγιναν precedent για άλλες χώρες. Στις Βρυξέλλες δεν περνά αυτό απαρατήρητο. Δεν θέλουν έναν «λογιστή» στο τιμόνι , θέλουν κάποιον που ξέρει πώς αλλάζει μια οικονομία στην πράξη. 

Συμμαχίες Νότου – το Παρίσι και η Μαδρίτη έγειραν την πλάστιγγα

Η εκλογή προέδρου Eurogroup  είναι σκληρό παρασκήνιο. Η Γαλλία έβλεπε θετικά έναν πρόεδρο από τον Νότο, ειδικά τώρα που το Σύμφωνο Σταθερότητας ξαναγράφεται και οι αμυντικές δαπάνες ανεβαίνουν. Ισπανία και Πορτογαλία έδωσαν επίσης θετικά σήματα. Τον τόνο έδωσε όμως το Βερολίνο με τον υπουργό Οικονομικών να μιλά υπέρ του Κυριάκου Πιερρακάκη πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας επικαλούμενος μάλιστα την εντολή που είχε πάρει από τον καγκελάριο Μερτς.

Η προσωπική εμπλοκή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο παρασκήνιο της εκλογής στο Eurogroup, όπως είχε γράψει το Flash.gr, ήταν απόλυτα καθοριστική όπως φάνηκε από το τελικό αποτέλεσμα. Και η εκλογή Πιερρακάκη ένα ισχυρότατο «χαρτί» στα χέρια του Πρωθυπουργού επί του διλήμματος της «πολιτικής σταθερότητας». 

Χαμηλό πολιτικό κόστος – υψηλή ευρωπαϊκή απόδοση

Για πολλές κυβερνήσεις, η στήριξη στον Έλληνα υποψήφιο  πολιτικά ανώδυνη. Δεν προκαλεί αντιδράσεις, δεν ενσαρκώνει ακραίες θέσεις, δεν ανατρέπει ισορροπίες. Το Eurogroup είναι άτυπο, άρα το βάρος της επιλογής είναι μικρό αλλά η συμβολική του δύναμη τεράστια.  Γι’ αυτό και η δυναμική των τελευταίων 24 ωρών ήταν καθαρή: ο Πιερρακάκης μπήκε στη διαδικασία με το momentum των αριθμών, των συμμαχιών και της ευρωπαϊκής συγκυρίας.

Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Πολλά. Πιο πολλά απ’ όσα φαίνονται

Για πρώτη φορά, η Ελλάδα δεν ακολουθεί την ευρωπαϊκή ατζέντα. Συμμετέχει στη διαμόρφωσή της. Βρίσκεται στον χώρο όπου συναντιούνται τα μεγάλα συμφέροντα, οι θεσμοί και το μέλλον του ευρώ.

Η εκλογή του Πιερρακάκη επικυρώνει την πολιτική, διεθνή και θεσμική μεταμόρφωση της Ελλάδας. Κι αυτή η μεταμόρφωση αυτή τη φορά, δεν θα αφορά το παρελθόν. Θα αφορά το ποιος καθορίζει το μέλλον.

Συμπερασματικά, η εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην ηγεσία του Eurogroup αποτελεί μια καμπή για την Ελλάδα: συμβολίζει το τέλος μιας εποχής κρίσης και την έναρξη μιας περιόδου όπου η χώρα συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Τα οφέλη είναι κυρίως σε επίπεδο επιρροής, κύρους και δυνατοτήτων και λιγότερο άμεσα υλικά, όμως η σημασία τους δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

Η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να μετουσιώσει αυτόν τον ρόλο σε απτά κέρδη,  εδραιώνοντας τη φήμη της ως αξιόπιστου εταίρου, επηρεάζοντας πολιτικές προς όφελος της σταθερότητας και της ανάπτυξης, και προβάλλοντας μια νέα εικόνα τόσο στους Ευρωπαίους πολίτες όσο και στις αγορές. H ανάληψη του αξιώματος από έναν Έλληνα, μετά τα βαθιά σημάδια της κρίσης, στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα ευρύτερης ευρωπαϊκής σημασίας: ότι η Ευρωζώνη μπορεί να ξεπερνά διαχωρισμούς και να εμπιστεύεται ξανά εκείνους που κάποτε θεωρούσε αδύναμους